Zojuist kom ik thuis na een dag trainingen geven, overleg voor een nieuw project, een heerlijk ritje met m’n verzorgpaard en een snel kappersbezoek.
Overal heb ik verschillende spullen voor nodig, dus m’n nieuwe auto ligt vol met van alles dat opgeruimd moet worden. De brievenbus moet geleegd en post moet worden gelezen en terwijl ik ondertussen een krentenbolletje eet en de boodschappen in een volle koelkast zet, kotst de kat z’n maaltijd voor m’n voeten uit.
Ik ruim het op en word steeds chagerijniger dat er altijd wat te doen is. De wasmand ligt vol, er moet nodig gestofzuigd worden, de badkamer kan ook wel een sopje gebruiken en ik moet ook nog koken. Getver….zó geen zin in !!!

Ineens denk ik aan de reclame gisteren op tv, over Afrikaanse zieke kindjes zonder eten, Syrische kinderen zonder ouders maar met dromen over hun toekomst en m’n eigen huisarts-onderzoek waar gelukkig niets geks uit kwam.

Ik voel me een verwend kreng…. maar wil toch nog steeds het liefst met een stapel tijdschriften in een schoon huis op de bank zitten en niks doen. Eigenlijk schaam ik me een beetje…

Hup hup, van Facebook af, een schop onder je achterste, muziekje aan, glimlach op en aan de gang…

Met de dingen die écht moeten en ondertussen je zegeningen tellen.
Er is niks, maar dan ook echt NIKS om over te klagen !!