Vanmorgen reed ik vroeg naar de wei om de paarden te voeren. Op de terugweg besloot ik de weg “langs de weilanden” in plaats van “langs de stoplichten” te rijden. Iets meer meters, maar ook meer leuk uitzicht.

Even rust

Ik zag een lange sliert koeien langs de waterkant lopen op weg naar hun wei en besloot even de tijd te nemen om te genieten van dit tafereel. Auto langs de kant, even geen radio aan, maar uit de auto en luisteren naar de vogels. Er overviel me een enorm gevoel van rust en vertrouwen… 

Zorgen…

Gisteren had ik een mooi gesprek met 1 van mijn sporters. Zijn “net volwassen kind” is bezig met een mooie ontwikkeling, maar er zijn soms wat zaken waarover hij zich als vader, heel logisch, zorgen maakt.

Donderdag was er iets wat niet lekker liep met mijn paard en hoewel het geen spannende zaken zijn, moest ik toch even nadenken welk pad in te slaan. 

Waarbij grote dank aan mijn superfijne hoefsmid voor zijn geduld en goede adviezen.

Mijn paard is “mijn kind” en logisch dat ik me er wat zorgen over maak…

Druk, druk, druk

Tijdens de training valt het mijn sporter op dat ik verbaal iets drukker ben dan anders. Ja ja, ik moet nog naar de stort, iets terugbrengen naar de winkel, op tijd zijn voor mijn volgende sporter, wat eten, boodschappen doen, mn haar wassen en een fruitsalade maken, want vanavond zie ik mijn vriendinnen weer voor het eerst in 8 weken !! 

Een spiegel

Sporter en ik kennen elkaar al een tijdje en hoewel ik hem vaak een spiegel voorhou, doet hij dat nu bij mij… 

Eigenlijk herkent hij ineens zichzelf, in wat hij mij ziet doen.

We zijn bezorgd over iets wat belangrijk voor ons is en als we even de tijd nemen om het te overdenken, blijkt dat het helemaal niet groot is… 

Het loopt en komt in orde!

In plaats daarvan maken we ons druk over oppervlakkige zaken en straks vergeten we nog te genieten van dingen die we heel erg leuk vinden….

In mijn geval : Het weerzien met de meiden.

Wát een mooie les!

Uit je hoofd

Na dit inzicht heb ik fluitend alles gedaan wat ik voor ogen had, zonder stress. En heb ik enorm genoten van een heerlijke avond in de tuin op 1,5 meter afstand. En is mijn paard weer net zoals hij altijd is en gaan we rustig oppakken wat nodig is.

Als ik vanmorgen zo naar de koeien sta te kijken, ben ik weer bij mn gevoel in plaats van in mijn hoofd.

Mijn hart doet weer mee.

Af en toe dus letterlijk en figuurlijk even stilstaan en aandacht geven aan wat werkelijk van belang is…

Ik wens je een fijne en relaxed dag vandaag!