De afgelopen dagen, weken, maanden gaat het nieuws voornamelijk over 2 zaken. Ieders leven wordt beïnvloed en er komt veel voorbij over alle (vreselijke) gevolgen.
Tevens hoe moeilijk het is om vol te houden, wat er niet meer mag, gaat gebeuren etc. De wereld lijkt even heel klein…

Vanavond ben ik alleen thuis en zap een heerlijk avondje tv.Allereerst een programma met schitterende beelden van Australië. Strakke straten, vrijstaande huizen, witte stranden en prachtige natuur. En ik denk “jeetje, ik ben ontzettend gelukkig in mijn omgeving, maar je zal dààr wonen”.

Vervolgens is er een programma opgenomen in Brazilië. Ook met prachtige beelden, maar tevens sloppenwijken én mensen die het beste van hun leven maken. Ondanks de tegenslagen die op hun pad komen.

Ik blijf nog even hangen en er komt een dame voorbij die op het platteland van Rusland woont. Zo dan, nooit geweten dat het er zo mooi uitziet daar. Wat een verschillende levens (en kijkje in de wereld) zo even in een notendop op zondagavond.

Ik ben op reis, heerlijk thuis met een kopje thee, en word even uit de dagelijkse werkelijkheid getrokken. En aan het denken gezet…

Wat me vervolgens het meeste raakt, zijn de mensen van een stam in Afrika. Samen dansen en zingen ze en leven hun leven dicht bij de natuur. Het land en de waterput zijn van iedereen. Je gebruikt alleen dat wat je nodig hebt.

Geïnterviewd wordt een docent afkomstig uit het dorp. Hij is rijk, vergeleken met zijn dorpsgenoten, maar is toch teruggekomen uit de stad waar hij “alles” had. Een gevulde koelkast, een warme douche met stromend water etc. Waarom hij terugkwam naar het dorp met de lemen hutten ?
Omdat daar de banden met zijn voorouders zijn, die hem hebben gemaakt tot wat hij is.
Omdat hij zich daar verbonden voelt met alles wat belangrijk voor hem is. Hij wordt emotioneel en ik voel een brok.

De camera zoemt uit en laat geweldige beelden zien van de oneindige vlaktes, de puurheid, de ruimte…. Wauw, je zal dààr wonen !!

Ik kijk rond in m’n gezellige woonkamer met grote tv, gevulde koelkast, kaarsjes etc… Voel me prettig en veilig. En stiekem besef ik heel goed dat ik me eigenlijk op m’n best voel als ik de verbondenheid ervaar met degenen die belangrijk voor me zijn en de natuur om me heen.

Thuis zijn, voor iedereen op de wereld anders, maar het rijkste gevoel dat er is